Ciepłownia Sochaczew


Chodaków
„Geotermia Mazowiecka” S.A., tak jak każda inna firma rynkowa, nastawiona jest na osiągnięcie dodatnich, w miarę jak najwyższych wyników finansowych. Z drugiej jednak strony akcjonariat spółki umożliwia realizację ciekawych, proekologicznych projektów inwestycyjnych. Dlatego też każdy z projektów inwestycyjnych spółki zawiera w sobie element ochrony środowiska i produkcji energii odnawialnej. Tak też się stało w przypadku projektu modernizacji starej, nieefektywnej, trującej środowisko ciepłowni węglowej w Chodakowie (Sochaczew). W wrześniu 2008 r. oprócz pełnej modernizacji dwóch z trzech istniejących kotłów węglowych w celu podwyższenia ich sprawności, jeden z kotłów zastąpiono kotłem do spalania biomasy. Zdecydowano o zamontowaniu dwóch wsadowych kotłów do spalania biomasy (słoma, drewno) produkcji krajowej, każdy o mocy 500 kW. Kotły te współpracują z zasobnikiem ciepła o pojemności 30 metrów sześciennych i z miejską siecią cieplną. System automatyki i wizualizacji umożliwia współpracę kotłów spalających biomasę z kotłami węglowymi. Instalacja spalająca biomasę będzie dawała produkcję rzędu 10 000 GJ, co będzie stanowiło blisko 25% całej produkcji ciepłowni. Źródłem biomasy jest drewno odpadowe z okolicznych tartaków oraz drewno opałowe zakupione bezpośrednio w Lasach Państwowych.

Drewno pozyskiwane z Lasów Państwowych nie jest, wbrew powszechnie obowiązującym opiniom, tanim źródłem ciepła. Analizując obecnie obowiązujące ceny, przy uwzględnieniu wilgotności względnej drewna, koszt l GJ „w paliwie” jest o około 30% droższy niż koszt l GJ uzyskiwanego z węgla. Relacje te mogą oczywiście się zmienić po wprowadzeniu opłat za korzystanie ze środowiska przy spalaniu węgla kamiennego na poziomie stosowanym w krajach Unii Europejskiej. Korzystniejsze relacje występują w przypadku spalania odpadów drzewnych, na przykład z tartaków. Pamiętać jednak należy, że takie źródło biomasy pod względem ilości jest ograniczone.
Przy przygotowaniu projektu modernizacji kotłowni w Chodakowie, przy określeniu wielkości jednostek kotłowych spalających biomasę, decydujący wpływ miała możliwość pozyskania biomasy. Projekt poprzedziła analiza rynku biomasy w ekonomicznie uzasadnionej odległości od źródła ciepła. Przyjęto, że tą ekonomicznie uzasadnioną odległością jest maksimum 50 km. Analiza ta przyniosła kilka zaskakujących wyników. Przede wszystkim okazało się, że na terenie Mazowsza Zachodniego, a więc w okolicach lokalizacji ciepłowni Chodaków, brak jest wolnej masy słomy. Cała słoma powstała w wyniku działalności rolniczej zagospodarowywana jest w gospodarstwach rolnych. Brak jest również na tym terenie dużych, skomasowanych areałów, po nabyciu których można byłoby prowadzić przemysłową hodowlę roślin energetycznych. Tak więc wydaje się, że w rejonie naszego działania, przy założeniu że mówimy o przemysłowej produkcji ciepła, jedynym źródłem biomasy mogą być prywatne i państwowe lasy oraz drewno odpadowe z produkcji wielkoprzemysłowej. Zupełnie inaczej oczywiście wygląda sytuacja w instalacjach małych o mocach od 5 do 100 kW. Dla tego typu instalacji zasoby biomasy w najbliższym otoczeniu są wystarczające. Rozpoczęcie od października 2004 produkcji ciepła z biomasy w ciepłowni Chodaków pozwoli na zweryfikowanie założeń dotyczących zasobów biomasy w okolicy. W przypadku gdy okaże się, że biomasa w okolicach Chodakowa jest dostępna w większej ilości niż zakładano, nastąpi rozbudowa instalacji spalającej biomasę i zostaną wyeliminowane kolejne kotły spalające węgiel kamienny.

Skip to content